بسم رب الحسین

نزدیک 40 شب مانده تا صبح محرم! تا طلوع خورشید ثانی! تا دویدن های ابالفضل(علیه السلام) در طلب سیراب کردن کودکان حسین(علیه السلام)! تا صدای تپش ها قلب نازنینش در آن لحظات که شاید تا لبهای خشک دختر نازنین برادرش راهی نمانده بود! 40 شب مانده تا لحظات آخری که چشم های نازنین قمر بنی هاشم(علیه السلام) سوی خیمه ها خیره بود؛ و مشک پاره، از اشک حجابی بر چشمان نازنینش افکند تا خیمه ها را تار ببیند به رنگ موج های خروشان فرات. دشمن نیز تیری بر چشمان ماه زد تا که شاید دل بکند چشمان آن شیر از نظاره کردن خیمه ها. غافل از اینکه غیرت را با تیر از پا نتوان برد. آری مانده است 40 شب تا صبح آرزوهای عباس تا آخرین امیدهای او تا دلاوری های او و تا دال شدن قامت چون آ یش. مانده است هنوز 40 شب تا لحظه ای که با رفتن عزیز حسین(علیه السلام)، امام فریاد آه کمرم سر دهد! مانده است هنوز... مانده 40 شب تا ندای هل من ناصر ینصرنی امام حسین(علیه السلام) که هر روز شنیده می شود.
و اکنون داغ فقط داغ شهادتش نیست و امام زمان(عجل الله تعال فی فرجه الشریف) تنها بر آن مویه نمی کند و خون اشک نمی ریزد که آمده اند مداح نماهای بی مایه ای که از حسین(علیه السلام) و نهضت شور انگیز با شعورش جز احساسی نفسانی و شهوت آلود القا نمی کنند! آمده اند بی مایگانی که پرده های شرف را تا آنجا با گستاخی خود دریده اند که از تقلید کردن از هیچ خواننده بی دین و بی شرفی ابا ندارند! از طاغوتی تا فاحشه تا غربی و تا هر کجا که حال دهد! یاد هر انسانی به جمله حسین(علیه السلام) می افتد که خطاب به گرگان بی رحم مقابلش فرمود: اگر دین ندارید لا اقل آزاد مرد باشید! اگر دین ندارید لااقل غیرت داشته باشید! با چه دل سنگی در مصیبت حسین(علیه السلام) که عالم همه در عزای او از وحشت به خود می لرزد پاپ می خوانید! اگر بابایتان هم بمیرد اینطور برایش می خوانید؟! چگونه شیعه سر خود را در دنیا بالا ببرد و از دستگاه جدید در باب مداحی به نام مداحی پاپ یاد کند؟ این بود ادامه دادن راه حسین(علیه السلام)؟ وقتی که در عزای او و نوحه سرایی او هم حتی تقلید از کثیف ترین موسیقی های غرب می کنید چگونه در اقتدا به راه پر افتخارش سر از نا کجا آباد در نیاورید؟
آهنگران می خواند فوج فوج جوانان را از ذلت گناه به عزت خاکریز های جبهه ها در می آورد و شما می خوانید برای عده ای جوان سوسول که هنگام سینه زنی علائم شیطان پرستی را به پشت کمر می آویزند و بالا پایین می پرند و صبح بعد از قضا شدن نماز ... بازیشان را می کنند؟ فقط به بهانه جذب؟ این چه جذبی است؟ آیا در پی جذب نباید تاثیر هم باشد؟ نباید تغییر هم باشد؟ نباید تحول هم باشد؟
بهانه حسین ترک را می کنید که آمد در هیئت؟ بله حیوان آمد به هیئت ولی انسان بیرون رفت! حسین ترک نیامد هیئت که مهر استاندارد بر الواتی گری خود بزند آمد که آدم شود و شد!! شما چه؟
نامرد ها حتی از خواندن از روی هایده هم مضایقه نکرده اند! به کجا می برید علم عباس(علیه السلام) را؟!!
اگر شمر و یزیدیان حسین(علیه السلام) را کشتند تا ابد راهش زنده شد! اما شما چه که راهش را می کشید؟ در کمال وقاحت و بی شرمی سوفی گرایی را در زیر خیمه های ام الائمه ترویج می دهید با انقلاب و شهدا و امام و رهبر معظم هم که بحمد لله کاری ندارید و خواندن برای آنها را پله سازی برای خود می دانید! از هایده و هر خواننده گیسوی سوسولی هم که برای اوج مصیبت ها تقلید می کنید! دیوانه گرایی را هم که به جای تعقل و انسانیت حاکم می کنید از 8 ساعت هیئت خود هم که 20 دقیقه ای را به یک عالم محقق اختصاص نمی دهید ما بقی وقت را هم آنقدر چون سوفی ها و به جای داپس داپس کردن آهنگ های تکنو نام مقدس امام حسین(علیه السلام) را می زنید که گاهی انسان شک می کند که این سن سن کردن ها منظور همان نام شریفی است که خدا و فرشتگان با عشق تکرار می کنند یا...؟ یکی دو ساعت هم که مانده به نماز صبح فریضه نماز را به استماع مداحی (بخوانید موسیقی) پاپ می فروشید و فقط به قصد اقتدا به نماز اول وقت ظهر عاشورای امام و اصحابشان قید نماز را هم که آری؟!
مداح باید شعار داشته باشد هم ظاهرش و هم باطنش!
اخیرا شاهدیم که در سایه سار زیبای غفلت متولیان مادحینی با ظاهرهای نامناسب: ( به چشم خواهری: ابروانی دم باریک، گیس هایی چون لولو خیس خورده در کاسه ژل) میکروفون را در دست می گیرند و از همان باطنی که این ظاهر تراویده از اوست مستمعین را به فیض می رسانند! زمانی کسانی چون شهید علامه مطهری آن عالم دین شناس برایمان از عاشورا سخن می گفت و چنان رگ غیرت ملت را برجسته می کرد که لرزه به اندام جهال می انداخت و این زمان از صدقه سر میکروفون و دستگاههای اکو، که نعره هم در آن بزنی از آنطرف صدای چه چه بلبل می دهد بیرون! عده ای صدای خود را ور می کشند هوا و از سینه ی بزرگ عباس(علیه السلام) یا ابروان کمان و رخ چون ماهش می گویند؟ آن زمان استاد مطهری با حالت بغض از مداحان زمان انقلاب(که به نظر ما مداحی سنتی و بی اشکال است) می نالید که حسین(علیه السلام) را برای بار دوم کشتند چرا که شعار های پست را نثار سیدالشهدا(علیه السلام) می کردند مانند سردی صفت مظلوم برای امام حسین(علیه السلام)! و این زمان کجاست آن شهید علامه که ببیند زیر بیرق حسین(علیه السلام) چه می گذرد؟ از حماسه آفرینی های عباس جز ابرو و قد و بالا و نقاشی هایی که معلوم نیست از روی صورت کدام... و چه کسی کشیده خبر نیست! از نهضت عاشورا که عالم را متحول می کند جز ذکر مصیبت چه مانده و تازه همان ذکر مصیبت هم خیالی و در رویاهای شکسپیر گونه آقایان مداح نما!
مداحانی (بخوانید خواننده هایی) که بارها اعلام کرده اند که ما را با سیاست کاری نیست! که ای کاش هم کاریشان نبود! نه دعایی برای آقا می کنند نه شعاری برای انقلاب می دهند تا اینجا کاریشان با انقلاب نیست اما همین که ولی امر مسلمین کسی که امروز به حق علم حضرت عباس(علیه السلام) را بر دوش می کشد می فرماید به مقدسات سنی ها اهانت نکنید به قصد قربت هر دلقک بازی که دلشان می خواهد در می آورند و تا گفته می شود که قمه زنی بدعت است مثال وحشی ها در خیابان ظاهر شده و قمه به سر می کوبند و حتی به بچه های خردسال خود نیز رحم نمی کنند تا در چشم رسانه های فرصت طلب ضد دین جلوی زرافه هم که بچه اش را لیس می زند کم بیاورند!
از غلو کردنتان بگوییم که زینب اللهی شدنهایتان بدن رسول خدا(صلی الله علیه و آله و سلم) را در قبر می لرزاند؟! یا از حسین اللهی شدن هایتان؟
مگر امیر المومنین حضرت امام علی علیه السلام نفرمودند که دو دسته به دست خود من نفرین شده و ملعون اند:1 کسانی که بغض می ورزند و :2 کسانی که غلو می کنند.
پس جناب مداح لا اله الا رضا و علی و ... گفتنتان جز غلو چیست؟ شما پیرو کدامین معصومینید و مرجع تقلیدتان کیست؟
آیا قرار است ما فقط در هیئت ها اشک بریزیم و به اندازه بال مگس که چشممان خیس شد ضامن گناهان گذشته و آینده شویم؟ آیا قرار نیست که حسین(علیه السلام) را در یابیم؟

! در یابید امام حسین علیه السلام را !